Ook de langdurige zorg is volop in beweging. Zo is de drempel tot verblijf in een verpleeg- en verzorgingshuis verhoogd en blijven mensen met een zorgbehoefte vaker en steeds langer thuis wonen. Zorgaanbieders zien hun cliëntenbestand daardoor veranderen. Zij bouwen het aantal intramurale plaatsen af en passen hun dienstverlening aan op de hogere zorgzwaarte van bewoners. Dit vereist een andere samenstelling van het personeelsbestand. Het tekort aan medewerkers met een hogere deskundigheid vormt echter een structurele uitdaging.
Georganiseerd in de taskforce ‘waardigheid en trots’ stuurt de sector in gezamenlijkheid op de ontwikkeling van langdurige zorg. Het spreekt van liefdevolle zorg, die bijdraagt aan de kwaliteit van het leven van bewoners. Zorg die aansluit bij hun wensen en mogelijkheden, geleverd door gemotiveerde medewerkers. Een groot aantal zorgaanbieders laat dagelijks zien wat liefdevolle zorg inhoudt. Bewoners zijn dan ook tevreden over de zorg die zij ontvangen. Vooral de kwaliteit ervan en de deskundigheid van medewerkers scoren hoog. Minder tevreden zijn zij over de beschikbaarheid van medewerkers. Een bevinding die wordt erkend door medewerkers zelf, die een hoge werkdruk ervaren en aangeven onvoldoende tijd te kunnen besteden aan bewoners. Staat de krapte op de arbeidsmarkt de ontwikkeling van de langdurige zorg in de weg?
Ongeacht hun verblijf in een zorginstelling, hoeven bewoners niet continu te worden voorzien van zorg. Sterker nog, het aandeel ‘zorg’ blijft beperkt tot hooguit tien procent. Ook nu de gemiddelde zorgzwaarte is toegenomen. De overige procenten hebben betrekking op welzijns- dan wel facilitaire taken, zoals de bereiding van maaltijden. Veel van dergelijke niet-zorgtaken worden uitgevoerd door verpleegkundigen en verzorgenden, wat hun takenpakket veelomvattend maakt. Te veelomvattend, zo blijkt uit bovenstaande. Uitbreiding van het bestaande personeelsbestand biedt daartoe geen oplossing. De zorg dient juist anders te worden georganiseerd. Zodanig, dat verpleegkundigen en verzorgenden zich kunnen toespitsen op de zorg voor bewoners. En ondersteunende medewerkers verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van bewoners.
Een nieuwe rolverdeling zet medewerkers in hun kracht en biedt bewoners maatwerk. Het is de basis voor liefdevolle zorg, met persoonlijke aandacht en ontwikkeling als belangrijkste drijfveren. Bewoners kunnen daardoor zelf invulling geven aan de laatste fase van hun leven. Ook maakt het een efficiënte inzet van medewerkers mogelijk, daarbij optimaal inspelend op de bezettingsnorm uit het kwaliteitskader verpleeghuiszorg. De vraag naar hoger opgeleide medewerkers neemt daardoor af. Terwijl tegemoet wordt gekomen aan de betaalbaarheid van de zorg.